رواية بقلم نسمة مالك
المحتويات
عكازه انا خۏفت بصراحه ورجعت بضهرى لأخر الكنبه اللى قعده عليها بس لقيته عدانى ومشى لأخر المكتب رفعت عينى اشوفه رايح فين واټصدمت لما لقيت اللى ضربنى قاعد عينه عليا بنظره غريبه مقدرتش افسرها يعنى هو قاعد من ساعه ما فوقت يا نهار الوان عليا وعلى كسفتى وشاف شعرى لما فكيته يا الله ايه اليوم دا
قام بكل برود وقرب منى وقف قدامى انا كنت هفضل قاعده بس مش عارفه ليه قومت وقفت ومبصتلوش خالص.. لحد ما هو اخيرا نطق!
عمر _ بصيلى
مبصتلوش خالص وبصيت للمهندس شهاب اللى قرب ومسك دراعه وقاله_تبصلك بتاع ايه اعتذر لها واطلع بره من قدامى يله...
عمر _ حاضر هعتذر لها
نزلنى بهدوء وخرج بسرعه من قدام المهندس المذهول وعمو التانى المصډوم هو كمان وبدأو يبصو لبعض ويبصولى وحاله من الذهول والصمت احتلت المكان بعد خروجه من المكتب لحد ما انا قطعت الصمت دا واتكلمت بهذيان وكأنه خدرنى !
شكلى لوحده كان كفيل يخليهم يفطسو على نفسهم من الضحك واخيرا سيطرو على ضحكهم وقالى المهندس شهاب _ ندى تقدرى تروحى على شغلك لو حاسه انك تعبانه ممكن تاخدى انهارده اجازه وانا ليا تصرف تانى مع اللى عمله عمر اتفضلى يابنتى..
لقتنى رديت عليه وقولتله _ حاضر هتفضل
ومشيت على مكان شغلى ووقفت ابيع المخلل الحادق ومعرفش ان قرارى دا هيخلينى أقع بكل ارادتى فى قصة حب بس للأسف هيكون حب حادق
_ اتأخرتى ليه يا ندى قلقتينى عليكى يابنتى
دى ناديه امى حبيبه قلبى احن ست فى الدنيا قربت منها واترميت بين ايديها وطبعا شافت خدى اللى بدا لونه يزرق مكان القلم وبعد شاهقه جامده وخبطت ايديها على خدها مسكت وشى بين ايدها بتشوفه كويس وبتتكلم بدموع....
ناديه_ قلب امك يا بنتى مين اللى عمل فيكى كده ياضنايا
ندى _ اهدى يا امى انا كويسه بطلى عياط وانا احكيلك كل حاجه
مديت ايدى ومسحت دموعها اللى ڠرقت وشها وقعدت بين ايديها اللي بطبطب عليا بلهفة _ الله يا أمي على حنانك دا ربنا ميحرمنيش منك ابدا
وحكيتلها كل حاجه مخبتش عليها اى حاجه حتى كمان وصفتلها شكل اللى ضربنى _ بس تعرفى يا ماما انا مش عارفه بعتولي ليه ولا كانو عايزين ايه مش هكدب عليكى يا ماما أنا زعلانه أوى وحاسه باهانه فظيعه رغم أن المهندس صاحب الشغل قالى أنا هجبلك حقك لكن حق ايه اللى هيجبهولى من المتكبر المغرور اللى مختشاش على دمه ومسكنى بالطريقه دى ادامهم انا كنت هسيب الشغل بس قولت مش همشى غير لما اخد حقى .. ايه ياماما انتى ساكته ليه انا غلطت فى حاجه من اللى حكتهالك
احتوتني اكتر واتكلمت بكل حزم _ اسمعينى ياضنايا انتى مش هتروحى الشغل دا تانى قلبى مقبوض وخلاص كفايه اللى حصل لحد كده ...
ندى _ يا ماما ليه بس وبعدين انتى عارفه اننا محتاجين المرتب على الأقل أفضل لحد ما اقبض الشهر وبعدين اقعد..
ناديه _ ولا تفضلى كام يوم ولا كام ساعه خلاص ياندى خلص الكلام انا مش مستغنيه عنك قومى شوفى وشك من قلم واحد بقى شكله عامل ازاى ولو ابوكى شافه مش هيسكت ابدا احنا اه ناس غلابه لكن الا كرمتنا ولا حد يمد ايده على حد من حرمنا.. وقبل ما تكمل كان بابا دخل وسمع أخر جمله ماما قالتها ...
عادل _ فى ايه يا ام ندى
قرب منى وبص فى وشى _ ايه اللى فى وشك دا يابنتى مين اللى عمل فيكى كده!
ندى _ اهدى يا بابا وانا هحكيلك
وحكيت لبابا كل حاجه انا صريحه معاهم وعمرى ما كدبت عليهم ابدا ....
عادل _ لفى طرحتك وتعالى معايا يله..
ندى _ على فين
متابعة القراءة
